Bilinmeyenli denklemler

Herkesi, onu diğerlerinden ayıran kendine has özellikleri vardır :

• Karanlıkta uyuyamam ışıkta uyumayı sevmesem de bazı korkularım yüzünden ışığım hep açıktır.

• Uykum da konuşurum, bazen sıkılırsam gezerim de... 2 kez kapıdan çıkarken annem tarafından durdurulduğum için uzun süre odamın kapısını kilitli uyumak zorunda kaldım.

• En çok korktuğum hayvan örümcek ve kara böcektir. Her gece uyurken odanın bir tarafında örümcek olup olmadığını düşünüp çoğu zaman odamı ilaçlarım. (Bir gazete de bir yıl içerisinde insanların uyurken  bilinçsiz bir şekilde bir çok örümcek yediğini okuduğumdan beri de bu konudaki takıntılarım iyice artmış bulunmaktadır.)

• Sebzeyi az denilecek kadar az tüketirim etçil yaşayan bir insan olduğum için bazen İzmirli değil de Doğuya  ait olabileceğimi düşünürüm. Etin yağlı tarafını daha çok severim ve bu yüzden erken yaşta damarlarımın tıkanıp kalp krizi geçirme ihtimalimi düşünüp hafiften korkarım ama yine de etin her çeşidini yemeye devam ederim.Özellikle kokoreç ve söğüşe bayılırım .Eee sarhoş olduğum zamanlarda mutlaka karışık bir çorba içerim.

• Kulağıma hoş gelen bütün müzikleri dinlerim arabesk-pop  ayrımı yapmam. Toplumda kendini farklı bir yere koyabilmek için tarz oluşturmaya çalışan insanları da anlamam.Ortamına göre bütün şarkılar güzeldir. İsyankar zamanlarımda  İbo'dan "Allah'ım Neydi Günahım" şarkısını da dinlerim Metallica'dan  "Nothing Else Matters" da...

• Bir gün filmlerdeki gibi bir aşk yaşayacağıma hala inanırım. Beyaz atlı prensimi bulsam atı nerede diye ararım.

• İzlediğim film ve diziler istediğim gibi bitmez ise, bunalıma girip iki  gün surat asarım ne kadar gerçek olmadığını bilsem de melankoliyi severim, dram yaparım.

• Küçükken, büyüdüğüm zaman  ünlü bir şarkıcı veya müzisyen olacağımı düşünürdüm.Ve inanın  sesimin kötü olduğunu kabullenmem  uzun yıllarımı aldı.Hala sarhoş olduğum zamanlarda sesimin muhteşem olduğunu düşünüp, arkadaşlarıma şarkılar söylerim.Görülen bir gerçeklik vardır ki;kötü ses yoktur, az alkol vardır!=)

• Haftada bir kez ,düzenli olarak alkol kullanmayacağıma dair kendime sözler veririm.(Ne gerek var kilo aldıran gereksiz bir şey diye, kendimi avuturum). Ama arkadaşlarımın yeni bir plan yapması sonucu bu sözümü hep bozarım.

•  Bir şeyi istiyorsam hemen olsun isterim, olmuyorsa peşini bırakırım.(Yanlış bence niye vazgeçiyorum ki sanki?)

Aslında bunları,kendimle ne kadar barışık olduğumu anlamak için yazdım. Bu listeyi istediğim  yere kadar uzatabilir veya kısalta bilirim.Kendimi istersem yerlere çarpabilir ya da göklere çıkarabilirim. Bu durum tamamen benim bakış açımla ilgili. Unutmayalım ki güler yüzlü bir insanın kalbi, en güzellerinden bile güzel ve özeldir. Pozitif düşünen insanlar, hayata hep bir artı katar ve daha fazla ışıldar. Sürekli aradığı sevgiyi bulamayanlar ve kalabalık içinde kendini yalnız hissedenler için bu sözlerim. İnsan kendini sevmeden,bir  başkasını nasıl sevebilir ki? Önce kendi değerimizi bilmeliyiz ,yapar gibi yapmak yerine gerçekten sevmeliyiz bu hayatı. Bütün bu anlatmak istediklerimi saygı duyduğum şair Ataol Behramoğlu "Yaşadıklarımdan 
Öğrendiğim Bir Şey Var" şiiriyle çok güzel anlatmıştır aslında.Ve yazımı o şiirden bir kıta ile sonlandırıyorum. 

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana

Mutlu kalın...