Kendi içindeki yolculuğunda sen neredesin?
Kaybetmenin değeri tarif edilemez.
Kimi alkol yüzünden ailesini kaybediyor, kimi iş hayatında
başarısız oluyor, kimi öyle bir şey yapıyor ki en sevdiği kişinin sevgisini
yitiriyor…
Kaybettiklerimiz uğruna çoğumuz savaş vermişizdir.
Türlü türlü dertler; binlerce pencere, benzer sorunlar ama
farklı hayatlar.
Toplumdan izole olmuş kişiler, kullanılan ortak dili
bilmezler:
“Keşke Dili” Milattan öncelere dayanır. M.Ö. daha pek çok
şey keşfedilmemişken bile “ Keşke ” hep vardır.
Biri çıkıp dese ki hayatım boyunca hiç pişmanlık duymadım. Ona,
neremle güleceğimi elbet tahmin edebilirsiniz.
“Öyle değil de şu şekilde davransaydım; şuan çok farklı
olabilirdi” cümlesini çok söyleriz, çok duyarız.
Bazı koşullar karşısında iyi ya da kötü yönde
değişebilirsin. Çok zenginin fakirleşmesi, çalışkanın tembelleşmesi, güzelin
çirkinleşmesi, sağlığını yitirmen veya kazanman; koşulların zamana karşı
değişmesiyle olur. İyi insan koşullar karşısında kötüye dönüşemez. Eskiden iyi olan kişi yoktur. Eskiden çok
iyi rol yapan kişi vardır.
Dengesiz insanlar, rol yapamazlar. Onlar kurnaz davranmayıp
duygularını gizleyemeyen kişilerdir. Sadece bazıları gibi karakterli rolü yapmayı beceremezler. Bu yüzden karakteri dengesiz seyreden kişilerden zarar gelmez.
En korktuğum insan tipi kimseyle iletişim kurmaya cesaret
edemeyen kişilerdir. Kendi yağlarında kavrulur, çoğunlukla arkandan kuyu kazıp
seni derinlere çekmeye çalışırlar. Belli zamanlarda atağa geçip; “Aaa sen ne süper biriymişsin, keşke seni daha
önceden tanısaydım.” cümlesini kurduğuna kendin bile inanamazsın. Zaman geçer, süper kişi gider. “Keşke” dili Milattan sonra da devam eder.
Karakteri değişen çok kişi tanıdım; hepsi görmek istemediğim kadar yalandı. Koşullar karşısında değişti isen veyahut artık başka
biriysen, yine de iyi biri olduğunu hatırlamak isterim.
Ne kadar kızarsam öfkemin kabarıp taştığı bir dünyada değil, güzelliklerle hatırlanmak tek dileğim.
Artık çok değiştim diyenlere…
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder