Silmek ya da silkinmek

Neden vazgeçtiğimi düşünüyorum
En sevdiklerinden, neden vazgeçer insan?

Belki en sevdikleri, yakmıştır canını.
Belki en yakınları, ihanet etmiştir ona.
Belki de en sevdikleri, azaltmıştır onu?

Neden konuşmadığımı düşünüyorum?
Ailemle, akrabalarımla ve dostlarımla...

En çok onlara güvenmiştim, en çok onları sevmiştim.
Peki neden üzdüler beni?

Yok artık, bu kadarı da olamaz derken; benliğimi kaybetmeme neden olan kişiler, hiç vazgeçmediler yine aynı sonu yaşatmaktan.

Bir kişi aniden umursamaz veya sevgisiz kalamaz.

Bazen mal mülk, bazen sevgi, bazen en çok değer verdikleri üzer insanı.

Yeniden başlamadınız mı siz de?
Yeniden inanmak istemediniz mi?

Ben istedim, hem de bir çok kere...

Hiç bir sebep yok iken, terk edenlere açmadınız mı avuçlarınızı?
Yüreğinizin en güçsüz taraflarını göstermediniz mi?
Salak gibi hissetmediniz mi hiç kendinizi!
Kurtarıcı olmak, istemediniz mi?
Kime ne ettim de bunlar başıma geldi demediniz mi?
Benimle son bulacak, bu döngü diye isyan etmediniz mi?
Son bulmayınca yitip gitmek istemediniz mi?
Ben ettim, hem de bir çok kere...

Ne yapmak gerek, yitik bir değeri kazanmak için.
Kanınız, canınız size sırt çevirmişken, 
Sizden herkes vazgeçmişken, çabalamadınız mı sanki?
Terk edilmek korkusu, hiç yaşamadınız mı?
Aynı sonu binlerce kez yaşamışken, yine aynı sonu yaşamaktan çekinmediniz mi?
Kaçmadınız mı, en mutlu olacağınız anlardan?
Gitme ne olur, kal! Demek varken, terk etmediniz mi en sevdiğinizi?
Susmadınız mı, en susulmayacak yerlerde.
En yalnız hissedilmeyecek zamanlarda, yalnız hissetmediniz mi sanki?
Sizi seven kişilerin yanında, sevgisiz kalmadınız mı?
Hiç sona gelmiş hissetmediniz mi?
Utandınız mı itibarınızdan veyahut güzelliğinizden.
Sahip olduklarınız için keşke hiç sahip olmasaydım demediniz mi?
Siz hiç birini; diğer yarınız gibi hissedip, sonra dilenci gibi hissetmediniz mi?
Kim yokmuş gibi hissetmedi ki kendini!
Kim ağlamadı, kim susmadı ki...
Kim gururuna sığınıp en güzel anları yok saymadı..!