Söz uçar; Ezgi kalır

İlk tanıştığımız anı hatırladığımda hala yüzümde aptal bir gülümseme oluşuyor. Belki de hanımefendi kelimesi seni tanımlamak için ortaya atılmış olabilir. Hayatımda tanıdığım en kibar kişi, hiç abartmıyorum sensin. Aklıma gelen ilk şeyi söyleyen biri olarak daha en başından anlaşamayacağımızı düşünmemin tabi ki abimi paylaşamam ile ilgisi yok:) (Bildiğin kurulmuşum sana)

Zaman en iyi öğretmen aslında. Gelin-Görümce evresine geçtikten sonra, iş arkadaşı da olunca haliyle birbirimizi daha yakından tanıma fırsatı bulduk. Toplum olarak ön yargılardan beslenen bir tür olduğumuz için seni yeterince tanımayan kişilere gerçek seni kendi gözümden anlatmak isterim:

Abimin eşi, iş arkadaşı, yüksek lisans sınıf ve sıra arkadaşı, dostum ve kardeşim derken; yıllar anılar biriktirdi bize. İş yerinde aynı ses tonunda defalarca ismimi söyleyip, her defasında bilgisayarında ilgimi çekmeyen şeyleri zorla bana göstermelerin, öğle tatillerinde hep ikimizin yağmura yakalanmaları, karşımda otururken birden ağlamaya başlaman (genelde üzücü bir video izlerken veya haber okurken yaşadığın duygu patlamaları) ve sonra kahkahalarla gülüşlerimiz, bana taktığın gülünç lakaplar (boring turtle 32, buzdolabı, börülce ve burada paylaşamadığım niceleri:) yoga anılarımız, aramızdaki şifreli konuşmalarımız, okul anılarımız, bitmeyen bitirme tezimiz, masamdaki suyu gizli gizli içmelerin, sabah kahvaltılarımız ve en komiği sevgili gibi beraber gittiğimiz meşhur iş gezilerimiz...

"Korkunun ecele çaresi yok, pişman olmayacaksın" bir EZGİ felsefesi!

Cümleyi açmak gerekirse; Kapadokya'da balona binmeye karar verdiğin an ve benim asla kabul etmeyeceğimi bile bile "Gelmiyorsan tek başıma gidiyorum" dediğinde yükseklik korkuma rağmen en kötü balon düşer, düşerse de vicdan azabı çekmeyecek misin ece diye sabahın 5'inde seninle balona binmemi unutamıyorum. Şimdi dönüp baktığımda iyi ki diyorum...

İnanmak ve sevmek. Çoğumuzun başaramadığı bir olgu. İnanarak hayallerin gerçekleşebildiğine senin sonsuz gülüşünden öğrendim. Hayat hep muhteşem değildi. Bazen üzülmek ve sonra elindekilerin kıymetini bilmek gerekirdi. Güçlü olmak için aile olmak yeterliydi.

Hayallerin gerçek olduğuna ve hayatın ise bir oyun olduğuna her daim inanman dileğiyle..

İyi ki doğdun.

Seni çok seviyorum.

G&G