Ölümün varlığını bile bile, hırsları ardında kaybolan insanlar;
Sonunu bildiğim, bir hayalin ardında yorulmak ne anlamsız.
Tek arzum huzur, bana huzur verin
Bana sevdiğimi, ailemi, o sıkıcı dinginliği verin.
Mutlu olabilmek için pek çok kez sarhoş olmuşluğum var.
Eğlencenin alkol masasında kazanılamayacağını,
Sigaranın kedere deva olmadığını,
Bir adam öğretti bana.
Ve kimseye ihtiyacım yok ondan başka.
Kalbimi elleriyle avuçlayan, sevmekten korkmayan,
Gururuyla saklambaç oynayan,
Arkamı her döndüğümde, kemiklerimi kırarcasına sarılan
Erkekliğini, göz yaşlarıyla sınamayan ADAM!
Sevmeyi öğretti bana...
Yanımda olan niceleri, mutlulukta da var olmayı beceremedi.
Başkalarının acılarıyla beslenenler,sanki hiç var olmamış gibi gittiler.
Ve geriye sadece sevgi kaldı.
Bir adam her şeyi değiştirebilir bu dünyada.
Ruhtaki körlük, aydınlığa pek ala kavuşabilir.
Hissizliğin eşinde savaştığım günler,
Sizi hiç özlemiyorum.
Eskiden iyi bir yazar olmayı hayal ederdim.
Geriye bırakacağım kelimeler, sözcükler ve geri kalanı...
Şimdi düşünüyorum da, yokluğunda tüm bunlar ne anlamsız.
Ardımda sadece sevgi bırakmak istiyorum.
Ve ismim geçtiğinde gülümseyen gözler
Unvanım, malım, başarım bırakın bu dünyada kalsın
Gitme zamanı geldiğinde, dudağımda aşk öpücükleri,
Kalbimde sadece sevgi kalsın...
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder